«Καζάνι που βράζει» μοιάζει η Λαυρεωτική, καθώς οι πολίτες αντιδρούν στην προοπτική επαναλειτουργίας των εγκαταστάσεων αποθήκευσης-διακίνησης χημικών υλών της πρώην ΧΥΜΑ Α.Ε.
Το εργοστάσιο έπαυσε να λειτουργεί μετά τη μεγάλη πυρκαγιά που προκλήθηκε τον Ιούλιο του 2006 προκαλώντας πανικό στους κατοίκους, από τους οποίους είχε ζητηθεί να παραμείνουν στα σπίτια τους λόγω του καπνού που εκλυόταν από την καύση των χημικών.
Σήμερα, επτά χρόνια μετά το γεγονός, η εταιρεία ΜΟΝΟΤΕΖ ΑΒΕΕ, έχοντας αγοράσει τις εγκαταστάσεις της πρώην ΧΥΜΑ, επιχειρεί να δραστηριοποιηθεί στο Λαύριο, συνεχίζοντας υπό διαφορετικές συνθήκες -όπως υποστηρίζει- την παραγωγική διαδικασία και διασφαλίζοντας τα εχέγγυα μιας φιλικής προς το περιβάλλον παραγωγικής διαδικασίας. Οι προσπάθειες της ΜΟΝΟΤΕΖ ΑΒΕΕ κρίνονται σήμερα στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής, όπου εισάγεται για έγκριση η περιβαλλοντική μελέτη της εταιρείας. Στο παρελθόν η εταιρεία είχε υποβάλει πάλι ανάλογες μελέτες, τις οποίες τελικώς απέσυρε.
Η πυρκαγιά του 2006 σε δεξαμενές χημικών ήταν τρομακτική. Ευτυχώς που φύσηξε προς τη θάλασσα
Στην Περιφέρεια
Η συντριπτική πλειονότητα των φορέων του Λαυρίου καθώς και πλήθος κατοίκων δηλώνουν αντίθετοι σε οποιοδήποτε ενδεχόμενο επαναλειτουργίας και στρέφουν τα «βέλη» τους προς την Περιφέρεια, η οποία επανεισάγει το θέμα προς γνωμοδότηση, παρά το γεγονός ότι η προαπαιτούμενη σύμφωνη γνώμη του δήμου δεν υπάρχει. Αναφέρουν σε προχθεσινό ψήφισμά τους:
«Η περιβαλλοντική έγκριση στην προκειμένη περίπτωση όπως και σε κάθε περιβαλλοντική μελέτη στο Λαύριο όπου βρίσκεται η εταιρεία ΜΟΝΟΤΕΖ ΑΒΕΕ ακολουθεί εξειδικευμένη νομοθεσία. Ισχύει ο νόμος 2308/Α 114/15.6.1995, σύμφωνα με τον οποίο απαιτείται σύμφωνη γνώμη του Δήμου Λαυρίου για την έγκριση περιβαλλοντικών όρων και έργων που αφορούν τον εκσυγχρονισμό και την επαναλειτουργία της επιχείρησης».
Η γνώμη του δήμου έχει εκφραστεί δύο φορές αρνητικά, ενώ κατά την ονομαστική ψηφοφορία -παρά τα αρκετά λευκά- δεν υπήρξε ούτε μία θετική ψήφος. Εκφράζοντας μάλιστα τη γενικότερη δυσφορία από την τεράστια περιβαλλοντική επιβάρυνση της Λαυρεωτικής, το δημοτικό συμβούλιο τόνιζε ότι «είναι αρνητικό και αντίθετο σε οποιαδήποτε εγκατάσταση και λειτουργία χημικής βιομηχανίας».
Πάντως, το υπουργείο Περιβάλλοντος γνωμοδοτώντας σχετικά το 2012 σημείωνε ότι σύμφωνη γνώμη του δήμου απαιτείται μόνο στην περίπτωση εκσυγχρονισμού ή επέκτασης υφιστάμενων έργων εφ' όσον επέρχονται δυσμενέστερες διαφοροποιήσεις σε σχέση με τις επιπτώσεις τους στο περιβάλλον.
«Αυτό που μας έσωσε κατά την πυρκαγιά του 2006 ήταν ότι δεν φυσούσε άνεμος προς την πόλη αλλά προς τη θάλασσα. Ποτάμι μαύρου καπνού είχε διασκορπιστεί στην ατμόσφαιρα και τα σπίτια γέμισαν αποκαΐδια από τις ανατινάξεις των δεξαμενών», τονίζει ο Αντώνης Μώρογλου, δημοτικός σύμβουλος την εποχή του συμβάντος και μετέπειτα αντιδήμαρχος Λαυρεωτικής.
«Δεξαμενές αποθήκευσης εύφλεκτων υλών εκτινάχτηκαν 35 μέτρα πάνω από το έδαφος και οι πυροσβέστες κατόρθωσαν να θέσουν τη φωτιά υπό έλεγχο περίπου ένα 24ωρο μετά. Ανοίξαμε κοινόχρηστους χώρους για να μπουν οι κάτοικοι και ήμασταν σε επιφυλακή για την απομάκρυνση 2.500 παιδιών από τις κατασκηνώσεις. Αυτό το μαύρο δηλητήριο έπεσε στη γη και τη θάλασσα και κανείς δεν αναφέρθηκε στις πιθανές επιπτώσεις στην υγεία των κατοίκων».
Παρά το γεγονός ότι η εταιρεία στην περιβαλλοντική μελέτη της επιχειρεί να δώσει το στίγμα μιας λιγότερο επικίνδυνης, σε σχέση με το παρελθόν, παραγωγικής διαδικασίας, οι κάτοικοι εμφανίζονται δύσπιστοι. Σύμφωνα με τη νέα μελέτη, υπάρχει μείωση των χημικών υλικών από 4 σε 3, απομάκρυνση του πλέον εύφλεκτου υλικού VAM, μείωση των αέριων ρύπων κατά 40% και μείωση των λίαν εύφλεκτων υλικών κατά 52%. Περιλαμβάνονται 10 δεξαμενές αντί των 45, μείωση που συνεπάγεται αποθήκευση 5.500 τόνων χημικών αντί των 14.500.
«Οχι άλλα χημικά»
Σημειώνουν ότι κανένα υλικό δεν χαρακτηρίζεται ως τοξικό ή ως καρκινογόνο, ενώ υπάρχει σύγχρονο σύστημα πυρασφάλειας και εξελιγμένα μέσα περιορισμού των οσμών.
«Δεν ασχολιόμαστε πλέον με τις μελέτες, αλλά με το γεγονός ότι δεν θέλουμε άλλες εγκαταστάσεις χημικών υλικών στην πόλη. Υπογράψαμε όλοι οι φορείς -και επιστημονικά σωματεία- ψήφισμα, στο οποίο υπογραμμίζουμε ότι θα προσφύγουμε άμεσα στη Δικαιοσύνη προκειμένου να ανακόψουμε την επαναλειτουργία της εταιρείας στο Λαύριο. Η πόλη επιλέγει ότι δεν θέλει άλλους τέτοιους χώρους», τονίζει ο Σταύρος Ιατρού, δημοτικός σύμβουλος Λαυρεωτικής και πρώην δήμαρχος Κερατέας.
Οι εγκαταστάσεις της ΜΟΝΟΤΕΖ ΑΒΕΕ βρίσκονται κοντά σε χημική βιομηχανία, απέχουν περίπου 50 μέτρα από ένα από τα μεγαλύτερα εργοστάσια της ΔΕΗ (ΑΗΣ Λαυρίου), 500 μέτρα από το αρχαίο θέατρο Θορικού και 100 μέτρα από το βιολογικό καθαρισμό της πόλης.
Ποια είναι η ΜΟΝΟΤΕΖ
Η ΜΟΝΟΤΕΖ ΑΒΕΕ, με εγκαταστάσεις στα Οινόφυτα Βοιωτίας και «αδελφή» εταιρεία την Eastchem Α.S., περιήλθε πριν από λίγους μήνες στην κατοχή ενός ευρωπαϊκού βιομηχανικού κολοσσού, του βελγικής προέλευσης πολυεθνικού ομίλου Ravago, ο οποίος είναι από τους μεγαλύτερους ανεξάρτητους παραγωγούς πρώτων υλών για πλαστικά, με κύκλο εργασιών, το 2011, 5,3 δισ. ευρώ.
Ο όμιλος Ravago αποτελεί το μεγαλύτερο διανομέα εξηλασμένης πολυστερίνης της αμερικανικής Dow Chemical στην Ευρώπη. Η εγκατάσταση της Dow στο Λαύριο συνορεύει με αυτή της ΜΟΝΟΤΕΖ και σύμφωνα με τη νέα μελέτη οι δύο εταιρείες πρόκειται να συνεργαστούν, όπως άλλωστε συνέβαινε και κατά το παρελθόν.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι στο πλαίσιο της αναζήτησης επενδυτών ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς συνάντησε πριν από 2-3 μήνες ανώτατα στελέχη των πολυεθνικών Ravago και Dow Chemical κατά την επίσκεψή τους στην Ελλάδα.
Της ΝΑΝΤΙΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟΥ
Πηγή : http://www.forkeratea.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου