Από άγρια ή ήμερη ελιά μαζεύουμε φύλλα φρέσκα από τις άκρες των κλωναριών (20 περίπου εκατοστά) μαζί με τις κορφές. Προτιμούμε ελιές από πλαγιές και φυσικά να μην είναι ραντισμένες με φάρμακα κατά του δάκου. Τα φύλλα αφού μείνουν 10 περίπου λεπτά μέσα στο νερό, τα πλένουμε πολλές φορές.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΓεμίζουμε ένα (1) νεροπότηρο πατώντας τα γερά με φύλλα ελιάς και δύο (2) όμοια ποτήρια με πόσιμο νερό. Σε ένα δυνατό μίξερ με λεπίδια βάζουμε τα μισά φύλλα από το ποτήρι και λίγο νερό (περίπου δυο δάχτυλα από το ποτήρι) και θέτουμε σε κίνηση το μίξερ μέχρι το μείγμα να γίνει ένας ψιλοκομμένος πολτός. Σταματάμε το - μίξερ και προσθέτουμε από το ίδιο ποτήρι άλλα 2 έως 3 δάχτυλα - νερό και ξαναθέτουμε σε κίνηση το μίξερ για 3-4 λεπτά. Και πάλι προσθέτουμε το μισό νερό από το ποτήρι που μας έχει μείνει και ξαναβάζουμε σε λειτουργία το μίξερ 2-3 λεπτά, οπότε αφού και πάλι το σταματήσουμε προσθέτουμε το υπόλοιπο νερό από το ποτήρι και θέτουμε σε κίνηση το μίξερ για 3-4 λεπτά ακόμα. Το μίγμα είναι τώρα έτοιμο.
Στο μεταξύ έχουμε ετοιμάσει ένα δοχείο (λεκάνη) και ένα τρυπητό (σουρωτήρι) στο οποίο έχουμε εφαρμόσει ένα τουλουπάνι (τσαντίλα) και το βάζουμε πάνω στο δοχείο (λεκάνη). Μέσα σ’ αυτό χύνουμε το μίγμα. Έτσι μέχρι τώρα έχουμε φτιάξει το μισό ποτήρι φύλλα με το ένα ποτήρι νερό. Κατά τον ίδιο τρόπο φτιάχνουμε τα υπόλοιπα φύλλα που είναι στο ποτήρι με το άλλο το ποτήρι νερό. Δηλαδή η αναλογία είναι ένα (1) ποτήρι φύλλα και δύο (2) ποτήρια νερό. Αφού φτιάξουμε τουλάχιστον 2 ποτήρια φύλλα σηκώνουμε το τουλουπάνι και το στύβουμε χαλά, ώστε να βγει όλο το υγρό και να πέσει μέσα στη λεκάνη και ό,τι μείνει μέσα στο τουλουπάνι το χύνουμε.
Κατά τον ίδιο τρόπο φτιάχνουμε όσο θέλουμε (3-4 κιλά), το βάζουμε στο ψυγείο (όχι σε κατάψυξη) σε γυάλινες μπουκάλες.
ΔΟΣΗΑναταράσσουμε καλά το περιεχόμενο στη μπουκάλα πριν κεραστεί και ο ασθενής θα παίρνει ένα μέτριο ποτήρι κρασιού το πρωί, ένα το μεσημέρι και ένα το βράδυ, καλύτερα λίγο πριν από το φαγητό (περίπου μισή ώρα) οπότε διεγείρει και την όρεξη. Μπορεί να παίρνεται και μετά το φαγητό. Αν φαίνεται πικρό, μπορεί ο ασθενής να βάζει κάτι γλυκαντικό, μέλι, πορτοκάλι κλπ.
Δεν πρέπει να παίρνεται αμέσως όταν βγαίνει από το ψυγείο, αλλά να αφήνεται μια ώρα περίπου για να μην είναι πολύ κρύο. Θα παίρνεται καθημερινά χωρίς διακοπή. Αν δεν μπορεί να παίρνεται μονομιάς, μπορεί να παίρνεται λίγο-λίγο σε διάστημα μιας ώρας. Αν τυχόν φέρνει ενοχλήματα στον ασθενή όταν παίρνεται πριν από το φαγητό (αυτό δεν συμβαίνει σπάνια), μπορεί να το πάρει και μετά το φαγητό. Αν και τότε έχει ενοχλήματα, θα με συμβουλευτείτε.
Είναι τελείως αβλαβές και ασθενείς που επί πολλούς μήνες το πήραν δεν παρουσίασαν κανένα ενόχλημα (26 μήνες). Το πόσο χρόνο θα παίρνεται δεν είναι ακόμα καθορισμένο, γι’ αυτό και τελείως καλά να είναι ο ασθενής θα εξακολουθεί να το παίρνει.
Το πιο ωφέλιμο είναι να αποφεύγει ο ασθενής να παίρνει άλλα φάρμακα και κυρίως ό,τι έχει κορτιζόνη, αν δε τυχόν παρεμπέσει άλλη ασθένεια, θα γίνει στον ασθενή η θεραπεία που προβλέπεται από την ιατρική για την ασθένεια αυτή, χωρίς να ληφθεί υπ’ όψη η πάθησή του.
Σε δύο περίπου μήνες αρχίζουν τα πρώτα αποτελέσματα με σταδιακή αναζωογόνηση του οργανισμού, καταφανή ευεξία, καλή διάθεση, όρεξη κλπ.
Για την καλύτερη διατήρηση του χυμού της ελιάς αντί για φυάλες τοποθετήστε σε παγοκύστες όπως κάνουμε τα παγάκια για τα αναψυκτικά. Έτσι αποφεύγουμε την οξείδωση για μήνες. Είναι κάθε δόση που παίρνετε σαν να τη φτιάξατε εκείνη τη στιγμή. 6-8-10 παγάκια τρεις φορές την ημέρα.
ΔΙΕΓΕΙΡΕΙ ΤΟ ΑΝΟΣΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, ΟΠΟΤΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΘΕΡΑΠΕΥΣΕΙ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΣΘΕΝΕΙΑ
Πηγή: Ο καρκίνος και προλαμβάνεται και θεραπεύεται-Δημήτρη Λαμπρόπουλου συνταξιούχου γιατρού-Πάτρα 2002-Δ' ΈκδοσηΤο διαβάσαμε στο : http://www.ftiaxno.gr
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου